Będąc harcerzem należy realizować wyznaczone odgórnie obowiązki, a także przestrzegać prawa harcerskiego. Stanowi ono podstawę wychowania harcerskiego, a także umożliwia odpowiedni rozwój każdego członka tej organizacji. Czytaj dalej i poznaj dokładniej prawo harcerskie, a także dowiedz się, jaki jest jego cel.
Prawo harcerskie – czemu służy i dlaczego jest tak ważne?
Prawo harcerskie jest systemem zasad, które obowiązują każdego harcerza i są jego bazą wychowawczą. Służy kształtowaniu cech członków ruchu harcerskiego, a także rozwijaniu różnych przydatnych w życiu umiejętności.
Dla każdego harcerza prawo harcerskie jest bardzo ważnym elementem. Dlaczego? Stanowi swoisty drogowskaz, który tłumaczy mu, jak ma postępować na co dzień, w jaki sposób powinien się zachowywać oraz jak działać. Ponadto prawo to uświadamia mu, że ma szereg zobowiązań wobec swojej wspólnoty.
Jest kilka rodzajów sformułowanych praw harcerskich, które różnią się od siebie poszczególnymi założeniami. Niemniej, każde z nich ma dokładnie taki sam cel oraz dotyczy tych samych pożytecznych, pozytywnych zachowań każdego harcerza. Poniżej możesz sprawdzić, jaka jest różnica pomiędzy zestawami praw dla każdego ruchu harcerskiego.
Prawo Harcerskie Związku Harcerstwa Polskiego
Harcerz, który należy do Związku Harcerstwa Polskiego, musi przestrzegać prawa, jakie jest ustalone dla jego wspólnoty. W przypadku ZHP jest to dziesięciopunktowy kodeks, będący drogowskazem dla każdego z członków. Każdy z nich kolejno mówi, jak harcerz powinien się zachowywać.
- Po pierwsze, powinien w sumienny sposób wykonywać wszystkie swoje obowiązki, a szczególnie te, które wynikają z Przyrzeczenia Harcerskiego.
- Po drugie, każda osoba powinna móc polegać na harcerzy ZHP w każdej sytuacji. - Po trzecie, harcerz musi być pożyteczny, a także powinien nieść pomoc wszystkim tym, którzy tego potrzebują.
- Po czwarte, drugi człowiek jest bliźnim, a inny harcerz bratem.
- Po piąte, harcerz musi postępować po rycersku.
- Po szóste, musi on wyrażać szacunek do otaczającej go przyrody i nieustannie ją poznawać.
- Po siódme, każdy harcerz musi być posłuszny swoim opiekunom.
- Po ósme, powinien być pogodny.
- Po dziewiąte, jest dobrze widziane, aby harcerz był oszczędny, a do tego ofiarny.
- I wreszcie po dziesiąte, ma zawsze posiadać czyste myśli i być wolny od nałogów.
Prawo harcerskie Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej
W przypadku przynależności do Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej prawo harcerskie jest sformułowane odrobinę inaczej. Różni się jedynie dwoma punktami – pierwszym i ostatnim. Prawo to szczególnie było stosowane w latach 1932-1945, stąd inaczej brzmiący punkt pierwszy. Prawo harcerskie ZHR w pierwszym punkcie mówi, że harcerz ma służyć zarówno Bogu, jak i swojej Ojczyźnie, a także powinien w sumienny sposób wypełniać obowiązki, które są mu zlecone. Natomiast punkt dziesiąty, dokładnie wskazuje, że harcerz nie powinien palić ani tytoniu, ani napojów alkoholowych.
Jakie jest założenie prawa harcerskiego?
Prawo harcerskie determinuje to, jak ma się zachowywać każdy członek wspólnoty harcerskiej. Oznacza to, że ma być zawsze gotowy, aby wyruszyć na szlak i otwarty na poszukiwania nowych doświadczeń. Ma akceptować drugiego człowieka, bez względu na jego wady czy zalety i w razie potrzeby być gotowym do niesienia pomocy tym, którzy jej potrzebują. Harcerz ma za zadanie wypełniać swoje obowiązki wobec wspólnoty, zarówno tej lokalnej, jak i ogólnopolskiej.
Odpowiedzialność za słowa i czyny
Harcerz musi być prawdomówny i odpowiedzialny za wszystko, co robi i mówi. Jego zadaniem jest zawsze realizować obietnice, które złożył. Musi być również odpowiedzialny za to, jakie opinie i oceny przedstawia publicznie. Oznacza to także, że musi posługiwać się językiem i komunikatami, które nie zawierają w sobie żadnej nienawiści, złości czy agresji.
Wrażliwość i bezinteresowna pomoc
Wrażliwość na drugiego człowieka jest bardzo ważna w przypadku działań harcerza. Powinien być gotowy do tego, aby służyć innym bezinteresownie oraz nieść pomoc każdemu, kto jej potrzebuje, również drugiemu harcerzowi. Prawo harcerskie mówi także o tym, że każdy członek wspólnoty ma służyć dobru wspólnemu.
Otwartość na bliźniego swego
Harcerz nie może być obojętny na krzywdę, która dzieje się drugiej osobie. Dotyczy to także ludzi starszych, wykluczonych ze społeczeństwa i chorych. Na każdego z nich powinien być otwarty i akceptować odmienności. Ważne jest, aby harcerz w innych ludziach zawsze szukał dobra. Nie powinien nigdy oceniać osób, które mają inne poglądy, przekonania, orientację czy wyznają inną religię. Powinien czerpać z tej odmienności wyłącznie to, co dobre i pożyteczne.
Harcerz ma być rycerzem
Być jak rycerz, to znaczy być honorowym i odważnym. Stawiać czoło temu, co złe. Harcerz powinien zawsze reagować, gdy komuś dzieje się krzywda, a do tego zajmować stanowisko w słusznej sprawie. Rycerz broni swoich wartości, przyznaje się do błędu, jeśli trzeba, a także szanuje starszych i słabszych – taki też powinna być postawa harcerza.
Szacunek do przyrody i pogoda ducha
Harcerz powinien być wrażliwy na otaczającą go przyrodę, a także żyć z nią w zgodzie. Angażowanie się w akcje związane z jej ochroną są pochwalane. Każdy członek wspólnoty harcerskiej musi umiejętnie wykorzystywać wodę i energię, nie marnując ich. Jeśli przyroda w jego otoczeniu jest zagrożona, powinien stanąć w jej obronie.
Ważna jest również pogoda ducha. Dobra energia i pozytywne nastawienie pomagają harcerzowi w trudnych chwilach. Jego postawa powinna polegać na wyciąganiu wniosków na przyszłość i niepoddawaniu się.
Harcerz powinien być posłuszny
Posłuszeństwo harcerza powinno objawiać się w przestrzeganiu prawa harcerskiego. Jest to także posłuszeństwo wobec rodziców oraz przełożonych. Musi zaakceptować tę hierarchię i wykonywać wszystkie obowiązki, które są na niego nakładane. Wykonywanie poleceń bez dyskusji jest bardzo ważne.
Oszczędność i brak nałogów
Harcerz powinien być rozważny w podejmowaniu decyzji związanymi ze swoimi zasobami, także finansowymi. Jednak nie powinien być skąpy. Gotowość do dzielenia się dobrami materialnymi jest tu istotna. Do tego, nie powinien mieć żadnego nałogu i dawać tym samym przykład innym.